31.03. Transgenderowy wiatr

31 marca, dzień 1124.

Wpis nr 1113

zakażeń/zgonów

1461/16

Zapraszam do wsparcia mego bloga

Wersja audio

Mieliśmy do czynienia ostatnio z mordem dokonanym na uczniach i pracownikach szkoły chrześcijańskiej w Tennessee. Morderca zabił 6 osób, w tym trójkę dzieci. Ale prawdziwe piekło rozpętało się… później. Okazało się bowiem, że mordercą jest transpłciowa kobieta i wszyscy zwariowali. Media zaczęły się tak plątać w jej orientacji tożsamościowej, że już w końcu nie wiadomo kto to był. Problem polega na tym, że w języku angielskim istnieją tylko zaimki osobowe, bez końcówek odzwierciedlających rodzaj gramatyczny w przymiotnikach czy czasownikach. Całą więc opowieść można snuć tak godzinami, że nie wiadomo czy bohaterem jest kobieta, czy mężczyzna. W związku z tym z początkowego faceta zrobiła się kobieta, by zaraz ukryć się za nierodzajowymi określeniami typu „shooter”, „suspect”, czy wymieniając tylko nazwisko, też bez końcówki rodzajowej.

Drugim „wkładem” mediów w sprawę jest cisza nad tymi trumnami. Media, kiedy się zorientowały, że morderstwa dokonała transgenderowa istota (nawet nie wiem jaki rodzajnik tu wpisać, bo to teraz nikt nie wie, a dociekać jak widać nie wypada) to zaraz, po początkowych standardowych utyskiwaniach nad zbrodniczością męskich ekstremistów wyposażonych w broń, zapewne prawaków, sprawa została ucięta jak nożem. Wiadomo, nie można snuć jakichkolwiek rozważań nad połączeniem tej orientacji z działaniami ekstremalnymi, bo to mogło by wywołać niechęć do chronionej przecież mniejszości. Mamy więc kolejny kamyczek do koszyka, kiedy to medialna cisza – gdy człowiek nie może się dowiedzieć o narodowości przestępcy – to wiadomo, że musi to być albo tożsamościowa, albo jakaś rasowa (coraz większa) mniejszość.

Co dziwne, co chwilę poprawia się niezorientowanych na temat aktualnej dodajmy tożsamości płynnych osób co do zaimkowania i feminatywów, że brak orientacji w tym względzie uwłacza podmiotowi płynnemu, zaś jak taki ktoś dokona zbrodni to jego, tak ważna do niedawna kwestia tożsamości, znika, ba jest skrzętnie ukrywana. Zaś jakiekolwiek napomknienia na ten temat uważane są za szczucie mniejszości.

Kolejnym, jeszcze gorszym aspektem jest reakcja samych środowisk transgenderowych. Tu już mamy odlot: od ukazywania mordercy jako ofiary, albo co najmniej – mściciela, aż po wstrętne ataki obwiniające same ofiary. Popatrzmy:    

Media i członkowie ruchu transpłciowego zaprezentowali niepokojące reakcje na strzelaninę w chrześcijańskiej szkole podstawowej w Nashville, której dokonała osoba transpłciowa.

„Trans Resistance Network” wydała oświadczenie w sprawie przerażającej strzelaniny, w którym stwierdzono, że „nienawiść ma konsekwencje”.  W oświadczeniu dodano, że oprócz śmierci ofiar, „drugą i bardziej złożoną tragedią jest to, że Aiden lub Aubrey Hale, który/a czuł/a, że nie ma innego skutecznego sposobu, aby zostać zauważonym, jak tylko atakować, odbierając życie innym, a co za tym idzie, samemu siebie”. W oświadczeniu zwrócono również uwagę na „prawdziwą lawinę przepisów antytranspłciowych”. Organizacja nawołuje także by zrobić „dosłownie wszystko”, by oprzeć się zagładzie transów. Jak widać transwestytka z karabinem wzięła sobie takie nawoływania do serca i rzeczywiście zrobiła WSZYSTKO. 

Komentator David Pakman napisał na Twitterze: „Czyż to nie jest zaskakujące, że w przypadku masowego zabójstwa w chrześcijańskiej szkole, to braki w modlitwie mogą być powodować takie straszne wydarzenia. Czy to możliwe, że oni tam niewystarczającą dobrze czy poprawnie się modlili, mimo, że byli w chrześcijańskiej szkole?”.

Lewicowa Alejandra Caraballo napisała: „Dzięki Bogu, Tennessee chroniło dzieci przed tak zwanymi horrorami transgenderyzmu i programów afirmujących gender, aby zamiast tego mogły zostać zastrzelone w szkole z karabinu AR-15”. Newsweek opublikował wpis na Twitterze, który brzmiał: „Programy transgenderowe i afirmujące gender wśród nieletnich zostały w tym miesiącu zakazane w Tennessee, podczas gdy broń szturmowa pozostaje legalna”. KPRC News, stacja informacyjna z siedzibą w Houston, odeszła od strzelaniny w chrześcijańskiej szkole, aby omówić „ataki na społeczność trans”, które mogą nastąpić po wiadomości, która zidentyfikowała sprawcę jako transpłciową osobę.”

Niektórzy lewicowcy na Twitterze otwarcie świętowali przemoc. „Uciskane mniejszości kontratakują, a jeśli nie chcesz, żeby tak się stało, przestań je uciskać” – napisał jeden z użytkowników. Inny stwierdził: „Nadal uważam, że Tennessee dostało dzisiaj to, na co zasłużyło. Nie możesz bez przerwy prześladować ludzi i oczekiwać, że coś złego się nie wydarzy”.

W końcu dochodzimy do ponurego absurdu (oczywiście Reuters), gdy to okazuje się, że to absolwnet/ka szkoły katolickiej dokonała tego mordu na niewinnych dzieciach. To, że 28-letnia transwestytka chodziła kiedyś do chrześcijańskiej szkoły ma być znakiem i powodem jej frustracji, którą odreagowała na młodszych pokoleniach podobnych uczniów. To już są Himalaje pogardy.

Jak zwykle proponuję sprawdzić jak by to działało w drugą stronę – wtedy cała hipokryzja mediów i wręcz terrorystyczne postawy środowisk transgenderowych pojawiają się we właściwym świetle. Tu jest huzia na chrześciajn, którzy albo sami sobie winni, albo się za mało modlili i Bóg pokarał ich zemstą transmordercy, albo wręcz nawoływanie do akcji bezpośredniej i odwetowej w imię ciemiężonej mniejszości. Ale co by było, gdyby role się odwróciły? Wyobraźmy sobie, że ultrakatolik z krzyżem na szyi wchodzi do tęczowej podstawówki i zabija 6 osób. Co by się działo w mediach! Czy ktokolwiek mówiłby, że dzieci same sobie winne, że za mało było lekcji o Jezusie, że nasz faszol miał prawo się sfrustrować w ramach wszechogarniającej nagonki? Że popadł w depresją, bo 15 lat wcześniej indoktrynował się w tęczowej placówce? Co by się działo, gdyby środowiska katolickie zaczęły bronić mordercy z krzyżem, mówiąc, że to dopiero początek rewanżu? To by było takie wycie, że musiałby się wypowiedzieć nawet Watykan, potępić i wezwać do światowej modlitwy ekspiacyjnej. Tak by było. Ale w drugą stronę to nie działa.

Mniejszości się radykalizują. I to nie dlatego, że są ganiane przez większość. Uważam, że suma mniejszości wysoce przewyższa liczbę ludzi, którzy nie należą do którejkolwiek z nich. Mniejszości się radykalizują, bo… przegrywają. Jest już ich tyle, że każda z nich rozproszyła się na drobne plemiona, a te im mniejsze, tym bardziej się radykalizują w swoim ekstremizmie. Po prostu zrobił się rynek ideologii rozproszonych i każda walczy wyrazistością o uwagę rzednącej publiki. Stąd moim zdaniem postawy mniejszości będą się zaostrzać, aż do dzisiejszych przypadków z Tennessee, gdzie i media ukrywają całą sprawę (zaś w przypadku katolików waląc na oślep), i środowiska tożsamościowego odjazdu usprawiedliwiają zbrodnicze czyny zapowiadając ich eskalację.

Reakcje może być tylko jedna – prawdziwy odpór ze strony atakowanych. Ci, wbrew medialnej nagonce mają w poważaniu wybory tożsamościowe niebinarnych ludzi. Dopóki nie zacznie to ingerować w prywatność innych, czy nie zacznie zmuszać do znoszenia tych odjazdów w sferze publicznej, albo prawnej. Ale jak się koleżeństwo zabieracie już za nasze dzieci, to możecie się spodziewać takiej odpowiedzi, która dopiero wtedy spełni wasze biadolenia nad tym, że jesteście represjonowani. I wtedy zacznie się klangor, ale będzie już za późno. Kto sieje wiatr ten zbierze burzę. 

PS. Dziękuję doktorowi Normanowi Pieniążkowi za źródła i pomysł tematu.

Napisał Jerzy Karwelis

Wszystkie wpisy na moim blogu „Dziennik zarazy”.

About Author