22.08. Unia stawia się WHO.

22 sierpnia, dzień 903.

Wpis nr 892

zakażeń/zgonów

722/0

Jak już kilka razy wspominałem śledzę m.in. ciekawy blog Mariusza Jagóry. Wychodzi, że trzeba coś od niego brać tak z raz na tydzień, bo tam same dobre. Odłożyłem już sobie dwie rzeczy od niego (o zmianie podejścia amerykańskiego CDC do pandemii oraz bardzo ciekawe cytowanie od Gain of Function, czyli rasowaniu wirusów na bardziej zjadliwe skąd zapewne pochodzi nasz hicior). Ale wpadła mi w ręce jeszcze jedna ciekawostka od niego. Najpierw zacytuję ją w całości, później się do tego odniosę.  Mariusz Jagóra napisał 12 sierpnia:

„Firma Gilead Sciences i Komisja Europejska podpisały dzisiaj nową umowę w sprawie zamówienia publicznego (JPA), która zapewni stały, szybki i sprawiedliwy dostęp do leku Veklury® (remdesivir) dla uczestniczących państw członkowskich w całej Unii Europejskiej (UE) i Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG). Umowa obejmuje zakupy leku Veklury w ciągu najbliższych dwunastu miesięcy i ma możliwość przedłużenia o dodatkowe sześć miesięcy. Następuje ona po wygaśnięciu pierwotnej umowy JPA, podpisanej w październiku 2020 r.

„Z zadowoleniem przyjmujemy nową umowę zakupu Veklury, który nadal będzie pomagać rządom w całej Europie w zapewnieniu szybkiego dostępu do tego krytycznego leku” – powiedziała Johanna Mercier, Chief Commercial Officer, Gilead Sciences. „Veklury jest przeciwwirusowym lekiem standardowym dla odpowiednich hospitalizowanych pacjentów w całym spektrum ciężkości choroby COVID-19. Pomógł on setkom tysięcy pacjentów w całej Europie szybciej wrócić do zdrowia i skrócić pobyt w szpitalu, co generuje oszczędności dla systemów opieki zdrowotnej. Po niedawnym rozszerzeniu wskazań do stosowania u pacjentów z ryzykiem progresji choroby, Veklury ma teraz potencjał, aby pomóc jeszcze większej liczbie pacjentów, więc cieszymy się, że to JPA pomoże zapewnić, że Veklury będzie dostępny dla pacjentów, kiedy będą go potrzebować.”

W listopadzie 2020 eurodeputowana Virginie Joron zadała Komisji Europejskiej pytanie o skandal dotyczący wartego 1 mld euro zakupu Remdesiviru, który, jak się okazało w badaniach nie miał żadnego wpływu na poprawę zdrowia pacjentów. „9 października 2020 roku Unia Europejska została poinformowana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) o negatywnych wynikach badania przeprowadzonego w 405 szpitalach i 30 krajach na ponad 11.000 pacjentów COVID-19. W badaniu tym, upublicznionym 15 października 2020 r., stwierdzono, że „hipoteza, że remdesivir może zapobiec znacznej frakcji zgonów, jest absolutnie wykluczona”. 20 listopada 2020 roku WHO oficjalnie odradza „podawanie remdesiviru pacjentom hospitalizowanym, niezależnie od nasilenia objawów, ponieważ nie ma dotychczas dowodów na to, że remdesivir poprawia przeżywalność i inne wyniki zdrowotne u tych pacjentów”. W związku z tym Pani Joron zadała pytania:

1.           Biorąc pod uwagę, że WHO wskazała, że poinformowała Gilead o tych negatywnych wynikach w dniu 23 września 2020 r., przed podpisaniem umowy, jaka procedura została wszczęta przez Komisję, aby rozwiązać umowę i podać Gilead do sądu?

2.           Jaki autorytet naukowy i jacy eksperci zidentyfikowali i potwierdzili potrzebę tego ogromnego zamówienia, skoro WHO wycofała remdesivir ze swoich zaleceń 4 września 2020 roku, a wątpliwości co do skuteczności tego produktu znane są od lutego 2020 roku?”

W odpowiedzi usłyszała, że Komisja nie przewiduje renegocjacji umowy, ponieważ Remdesivir nadal posiada warunkowe pozwolenie na dopuszczenie do obrotu.

Teraz Komisja Europejska podpisuje nowy kontrakt na dostawy tego leku, który jak twierdzi wielu naukowców jest mało skuteczny, toksyczny i wręcz powoduje uszkodzenia nerek i wątroby wśród pacjentów. Dr Paul E. Marik w pozwie przeciwko Sentara Healthcare, które zmuszało do podawania pacjentom remdesiviru pisał: „Nie przepisuję Remdesiviru …. leku, który jest nieskuteczny, nie przynosi korzyści pacjentom i jest potencjalnie toksyczny”. Magazyn The Science publikuje obszerny artykuł zatytułowany „Bardzo, bardzo złe opinie o remdesivirze, pierwszym zatwierdzonym przez FDA leku na COVID-19”.

Przypomnijmy, że w skład panelu Narodowego Instytutu Zdrowia rekomendującego udzielenie tymczasowej autoryzacji na użycie remdesiviru wchodziło 9 osób, które miały powiązania finansowe z firmą Gilead Sciences, producentem leku Veklury® (remdesivir): Rajesh Gandhi był członkiem rady doradczej firmy Gilead Sciences, a pozostałych ośmiu było konsultantami firmy i/lub otrzymywali wsparcie badawcze lub inne honoraria od Gilead.

Ciekawe jak jest w Polsce?”

Kiedy Pan Mariusz pyta – należy odpowiedzieć:

1. W Polsce jest podobnie. Ja po alarmach redaktora Pawlickiego, że na 17 członków pamiętnej Rady Medycznej 12 ma konflikt interesu zerknąłem na ten aspekt, kiedy pisałem o amantadynie, w kontekście tego, że jest wycinana, by zrobić miejsce właśnie Remdesivirowi. Znalazłem tam jednego członka, który co najmniej miał finansowane od producenta Remdesiviru swoje badania i z jedną konferencję. Drugi miał fundację, w której Gilead – producent Remdesiviru – był darczyńcą.
2. U nas będzie jak z resztą, jeśli chodzi o stosowanie leku. Mieliśmy bowiem do czynienia z procederem zakupu przez Unię dla wszystkich członków. Tak jak ze szczepionkami.
3. Przypomnę, że dzieje się to równolegle z „wynalezieniem” nowego leku przez Pfizera, działającego podobno na koronawirusa, Paxlovidu. Ten działa na kowida jak szczepionki (te z czasów pierwszych obietnic), czyli jakieś 85-90%. Należy się wkrótce spodziewać podobnych masowych zakupów ze strony Komisji Europejskiej. Tym razem już pewnie bez konfliktu z WHO, bo ta wyroby Pfizera jakoś sobie specjalnie upodobała. Paxlovid ma podobną zaletę jaką ma Remdesivir (patrz niżej).
4. Remdesivir ma jedną (jedyną?) „zaletę”, która mu sprzyja tak, że europejscy urzędnicy sprzeciwili się (po raz pierwszy!) autorytetowi WHO. Ciekawe jakie środki perswazji przekonały naszych regulatorów? Zaletą jest wysoka cena – pełna kuracja jakieś 9.000 zł. A więc jak jest drogo to to musi wygrać z innymi, znanymi już lekami, które są za tanie, nie mają już patentów i inni spoza Big Farmy mogą zarobić na tym, że pacjenci dostaną tani lek, który działa.
5. Cytowany fragment pokazuje dwie rzeczy. Pierwsza to taka, że Unia argumentuje, iż kupuje kontrowersyjny lek, gdyż ten ma wciąż jej rekomendację. Powołuje się więc… na samą siebie. Po drugie – argumentacja producenta leku jest skierowana nie do pacjentów, ale do kupców, czyli regulatora europejskiego. Tylko dlatego się producent tłumaczy, że stosowanie jego produktu pozwoli wiele zaoszczędzić publicznej służbie zdrowia, bo ma to skrócić ich czas przebywania w szpitalach. Pytanie tylko kogo, skoro – jak utrzymuje mainstream – w szpitalach nie ma kowidowców, a tym bardziej nie ma tych zaszczepionych?
6. W Polsce sytuacja leku ma się dobrze. Przypomnę tylko, że wszedł on do użytku we wrześniu 2020 roku, kiedy doktor Bodnar już dawno leczył ludzi amantadyną. Remdesivir przeszedł badania na działania na kowida jak burza, zaś amantadyna – lek stosowany od kilkudziesięciu lat na Parkinsona… do dziś nie może wyjść poza badania kliniczne. Tak, że interes jest pilnowany jak należy.

Spisał i skomentował Jerzy Karwelis

Wszystkie wpisy na moim blogu „Dziennik zarazy”.      

About Author